اهمیت شغل و میزان درآمد در ازدواج جوانان

یاقوت نیوز؛ مهدی محسنی‌ نیا جامعه شناس؛ با نگاهی به آمارها و ارقام موارد اقتصادی و تحولات سیاسی دهه‌های اخیر چیزی که بیشتر از همه مورد توجه قرار می‌گیرد، افزایش سن ازدواج در جوانان است. در این یادداشت برخی موانع شغلی را بررسی می‌کنیم.

با در نظر گرفتن معیارهای متوسط برای ازدواج با نگاهی اجمالی متوجه آن می‌شویم که شرایط اقتصادی کنونی مانع که خیر، بیشتر همچون سدی عظیم در ذهن مشمولان به ازدواج قرار گرفته است.

همه ما با دانشی نسبی وقتی به فکر ازدواج می‌افتیم با دو مقوله مسکن و کسب و کار روبرو هستیم که هر دو در جامعه کنونی ما تبدیل به دو امر دست نیافتنی شده‌اند. حال باید دید این مسله تا چه حد به مقوله ازدواج جوانان آسیب رسانده است.

شغل و درآمد به شکل کلی دست نیافتنی نیستند ولی میزان درآمد نسبت به شغل و همچنین شروع سن اشتغال جوانان به واسطه طولانی شدن مدت تحصیلات آنان موردی است که باید بیشتر از پیش به آن توجه داشت.

در کشور ما و در طی دو دهه اخیر با توجه به اینکه میزان راهیابی جوانان به دانشگاه، به واسطه تکثر واحدهای دانشگاهی زیاد شده است، این مقوله در ضمن اینکه بسیار ارزشمند و جالب توجه است تا میزان زیادی هم به سیستم شغل‌یابی و سن استاندارد اشتغال ضربه زده است.

تقریبا تا نزدیک 20 سال پیش برای جوانان کار در کنار تحصیل یک امر بدیهی بود و جوانان مخصوصا پسران در کنار تحصیل شاغل هم می‌شدند و به به مهارت آموزی روی می‌آوردند تا پس از اتمام سربازی یا در همان شغل کسب درآمد کنند و یا رشته تحصیلی خود را در راستای مهارت خود انتخاب کنند که موجب ارتای حوق و مزایای ایشان شود.

مهارت آموزی برای جوانان یک امر بدیهی در سنین 18 تا 25 سال است که اگر در این سنین غفلتی در این مورد حاصل شود امکان آن هست که سردرگمی شغلی برای شخص تا میانسالی نیز به طول بیانجامد. موردی که اکنون دامن‌گیر بسیاری از جوانان ما هست.

نمی‌توان گفت کسی که به واسطه تحصیلات تا به حال به جز تئوری موارد تخصصی رشته خود با بازار کار فاصله داشته بتواند سریع پس از پایان خدمت مقدس سربازی با حقوقی نسبتا خوب و متناسب با مخارج خود جذب بازار کار شود. این مورد تنها به شکلی میسر است که سیستم مهارت آموزی و تحصیل به شکلی موازی در کنار هم انجام شود.

ما با ایجاد زیرساخت مناسب برای ادامه تحصیلات و عدم توجه مناسب به زیرساخت‌های مهارتی در کشور اکنون با نسلی روبرو هستیم که بدون داشتن تجربه مناسب کاری، متوقع جایگاه بالاتر از متوسط در سطح کار است. همچنین نسلی را در حال کار و فعالیت اقتصادی داریم که بیشتر این رده‌های شغلی را با گذراندن سابقه کاری و در طی سالیان کارکرد خود به دست آورده‌اند.

پس چگونه انتظار داریم که شخص باتجربه به راحتی فرصت شغلی و جایگاه خاصی که با مشقت به دست آورده را در اختیار یک جوان تحصیل کرده قرار دهد. همچنین آیا فاصله سواد به دست آمده در دانشگاه با میزان تجربه شغلی و بودن در محل کار برابری می‌کند یا خیر؟

باید بگویم چنین برابری در هیچ‌ کجای این کره خاکی وجود ندارد و حتی شما با مدرک دکتری، اگر در رده‌های علمی دانشگاهی هم شروع به کار کنید از مرتبه مربی یا استادیاری آغاز و نسبت به تجربه سالیان و میزان ترویج علم و پژوهش شما در مقالات و کتاب‌ها، مراتب دانشیاری تا استاد تمامی را به دست خواهید آورد.

پس چرا آموزش سلسله مراتب به جوانان ما در دانشگاه داده نمی‌شود و به جز اندکی که با میزان خلاقیت خود کسب و کار استانداردی را آغاز می‌کنند و می‌توانند به سود استاندارد برسند، دیگران در چرخه معیوب چه کنم گرفتارند؟

این به جز آن است که رعایت سلسله مراتب بایستی در امر آموزش جای‌گیرد و اینکه اگر در گذشته چنین مشکلاتی نبود مطمئنا به دلیل مهارت آموزی در کنر تحصیل بود که فرد به نسبت شغل و یا مهارتی که از نوجانی و یا جوانی آغاز کرده بود، به این مسئله اشراف پیدا می‌کرد که فرمولی وجود دارد برای پیشرفت و آن چیزی نیست به جز تجربه و دانش به علاوه صبر.

حال بدون داشتن این مهم و بدون انتقال آن به نسل بعدی با 30 ساله‌هایی روبرو هستیم که انتظار قرار گرفتن در جایگاهی با حقوق و درآمد خاصی را دارند که در شروع زندگی مشترک از امکانات کاملی برخوردار باشند، بدون توجه به آنکه نسل قبلی با حداقل‌ها شروع و باعث به وجود آوردن آنها شد.

البته به این هم باید اشاره کرد که حداقل‌های کنونی، بیست سال پیش جزع امکانات رفاهی به شمار می‌رفت و این یک امر طبیعی است که نسبت به پیشرفت توقع نسل‌ها بیشتر از قبل می‌شود.

در ادامه این یادداشت‌ها به مقوله مسکن نیز اشاره خواهم کرد.

خبر خوش رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس درباره وام ازدواج

نویسنده: : مهدی محسنی نیا

منبع: یاقوت نیوز

برچسب ها: ازدواج , افزایش سن ازدواج , شغل , طبیعی , کسب و کار , یاقوت , یاقوت نیوز