سردرگمی آمریکا در منطقه؛ حملات بی‌مجوز برای توجیه سیاست‌های باخت-باخت واشنگتن

 نیرو‌های نظامی آمریکا در شامگاه روز گذشته بخشی از پایگاه‌ها و مناطق مرزی در بوکمال در حومه شرقی دیرالزور را هدف حمله هوایی جنگنده‌های خود قرار دادند که در نتیجه آن ۴ نفر از اعضای گروه مقاومت به شهادت رسیدند و سه نفر نیز زخمی شدند.

توجیه «دفاع از خود» برای حملات بی‌برنامه

بعد از این عملیات، پنتاگون در بیانیه‌ای جزئیات این حمله را اعلام کرد و مدعی شد این حملات به منظور دفاع از نیرو‌های آمریکایی و حفظ منافع واشنگتن در منطقه صورت گرفته و شخص جو بایدن دستور مستقیم این حمله را صادر کرده است.

پس از آن مقامات آمریکا در خبر‌هایی جداگانه از این اقدام خود دفاع کردند. جو بایدن در پیامی تلویزیونی اعلام کرد خودش دستور این حمله را صادر کرده است و ادعا کرد این کار را برای محدود کردن نفوذ ایران انجام داده و پیامی واضح برای کشورمان ارسال کرده است.

از طرف دیگر، برخی قانون گذاران و اعضای کنگره به این اقدام یکجانبه رئیس جمهور آمریکا واکنش نشان دادند و گفتند بایدن نباید بدون مجوز کنگره دست به این اقدام می‌زد. این در حالی است که دفتر کاخ سفید مدعی است با استناد به قانون اساسی و حق اقدام سریع رئیس جمهور برای «دفاع از خود» این دستور را صادر کرده است؛ توجیهی که تا به حال تقریبا تمامی رؤسای جمهور آمریکا برای طرح حملات موشکی خود و جنگ‌هایی که در مناطق مختلف جهان به راه انداخته اند، به کار برده اند.

محدود کردن اختیارات جنگی رئیس‌جمهور در آمریکا؛ قانونی که سالهاست به نتیجه نرسیده

قانون گذاران آمریکایی هم مدتهاست به دنبال محدود کردن اختیارات جنگی رئیس جمهوری در این کشور هستند، اقدامی که هر بار با حمله‌ای جدید جان می‌گیرد، ولی با کارشکنی‌های دوباره در سکوت فرو می‌رود. این بار هم برخی نمایندگان کنگره گفته اند با توجه به دو دستور حمله اخیر جو بایدن در عراق و سوریه باید این قانون با سرعت بیشتری بررسی و به نتیجه لازم برسد. اتفاقی که گرچه در ظاهر امر حتی هم حزبی‌های بایدن هم با آن موافقند، مشخص نیست تا چه اندازه بتواند به نتیجه لازم برسد.

جان کربی، دبیر مطبوعاتی پنتاگون در واکنش به این حملات گفته جنگنده‌های آمریکایی در پاسخ به حملات پهپادی که در ماه‌های اخیر به مواضع آمریکا در خاک عراق اتفاق افتاده بخش‌هایی از مناطق مرزی بین عراق و سوریه را مورد هدف قرار دادند.

او مدعی شده است که این حملات همگی دفاعی بوده و یک پیام روشن و بازدارنده برای نیرو‌های مقاومت مستقر در خاک عراق و سوریه داشته است؛ پیامی که البته سالهاست آمریکایی‌ها در جنگ‌هایی که در مناطق مختلف از جمله خاورمیانه به راه انداخته اند، می‌خواهند آن را به گوش جبهه‌های مقاومت برسانند. اتفاقی که هر بار نه تنها به خیال کاخ سفید موجب تضعیف مقاومت نمی‌شود، که مواضع آن‌ها را در هر جایی از دنیا قوی‌تر و مستحکم‌تر می‌کند.

پیام شفاف مقاومت به تجاوزات آمریکایی‌ها در منطقه

چنان که کتائب سید الشهدای عراق بلافاصله پس از این حملات در بیانیه‌ای اعلام کرد این اقدام آمریکایی‌ها نقطه‌ای برای آغاز جنگ بی امان با اشغالگران خواهد بود و تاکید کرد که از این پس هواپیما‌های آمریکایی در آسمان عراق امنیت نخواهند داشت.

آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا هم پس از این حملات اعلام کرد: این اقدام در جهت دفاع از نیرو‌های آمریکایی صورت گرفته و خیلی واضح است که آمریکا حاضر است برای محافظت از نیرو‌ها و منافعش در هر زمان ممکن هر اقدامی را انجام دهد.

سخنگوی پنتاگون هم در واکنش به این حملات گفت: جو بایدن پیش از اقدام به این حملات متحدان خود را از آن آگاه کرده بود. بنای آمریکا بر مبنای همکاری‌های همه جانبه و دوستانه با متحدان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای است و از این رو واشنگتن در هر اقدامی خود را موظف می‌داند آن را با متحدان خود مطرح کند.

مقامات کشورمان هم پس از این اقدام سرخود آمریکایی‌ها در منطقه گفتند آمریکا در حال طی مسیری اشتباه در منطقه است و باید آن را اصلاح کند. سعید خطیب زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان گفت: متاسفانه آنچه امروز مشاهده می‌کنیم این است که آمریکا نه تنها در مسئله تحریم‌ها، که در موضوع سیاست‌های منطقه‌ای خود هم بر همان روش‌های شکست خورده قبلی خود پافشاری می‌کند.

تکرار سیاست‌های شکست‌خورده آمریکا در منطقه

سیاست‌های شکست خورده‌ای که به ویژه این روز‌ها حتی بسیاری از متحدان آمریکا هم بر آن معتقدند. خروج سریع نیرو‌های آمریکایی که این روز‌ها از خاک افغانستان اتفاق می‌افتد دلیلی بر اثبات همین موضوع است. بسیاری معتقدند آمریکا در نبردی دو سر باخت وارد افغانستان شد و پس از دو دهه حضور در این کشور حالا با دستانی خالی و بدون حصول حتی یکی از نتایج موردنظر خود در حال فرار از این میدان است.

تحلیلگران معتقدند حضور آمریکایی‌ها در منطقه از جمله عراق، سوریه و افغانستان بیشتر از آنچه سودی برای کاخ سفید داشته باشد، هزینه‌های هنگفت اضافی روی دست آن‌ها گذاشته است؛ هزینه‌هایی که هم در بخش نظامی و نیرو‌های ارتش چه از لحاظ تجهیزات و چه از لحاظ نیرو‌های انسانی به آن‌ها تحمیل شد و هم در بخش اقتصاد آن‌ها را تضعیف کرد.

حالا هم که مقامات کاخ سفید خود را در میان موجی از انتقاد‌های دوستان و متحدان خود می‌بینند و دیگر توانی برای حضور بیشتر در کشوری مانند افغانستان ندارند، برای فاصله گرفتن از این فضا هر چند کوتاه مدت دست به اقداماتی می‌زنند که حتی صدای دوستانشان در داخل آمریکا را هم بلند کرده است.

حملات اخیر واشنگتن به مواضع نیرو‌های مقاومت در مناطق مرزی سوریه و عراق نه تنها کاخ سفید را حتی یک قدم به اهدافش نزدیک نمی‌کند که به گفته بسیاری از کارشناسان مسائل بین الملل آمریکا را بیش از پیش در گرداب خودساخته در منطقه گرفتار می‌کند. اتفاقی که نمونه‌های بازر آن را می‌توان در افغانستان، پاکستان و حتی برخی کشور‌های عربی و نیز آفریقایی به وضوح یافت.