مادرانه های تاثیرگذار سینمای ایران

• «مهمان مامان» داریوش مهرجویی – 1382

به گزارش یاقوت نیوز، تصویری که مهرجویی در “مهمان مامان” به شکلی فانتزی از مادر نشان می دهد، در حکم تلورانسی است که افراط و تفریط های رفتاری دیگر اعضای خانواده را تنظیم می کند.

فیلم اگرچه بارقه های کمیک پیدا و پنهان زیادی دارد اما مسلما یکی از قوی ترین پرداخت هایی است که از کاراکتر “مادر” در سینمای ایران به عمل می آورد.ظاهرسازی های عامدانه ای که قربانی تدبیر ضرب الاجلی مادر نمی شود و هر واکنش او، در موقعیت های مختلف داستانی این فیلم، کارکردگرایانه تلقی شده و فصل تازه ای از مادرانگی را به تصویر می کشد و علت موفقیت فیلم نیز تعدد موقعیت هایی است که در پناه آن، مادر می تواند اتفاقات ریز و درشت داستان را فی نفسه حل و فصل نموده و به همین ترتیب، داستانک ها، با تفاوت های بسیار، یک به یک در پیشگاه مخاطب رژه بروند.

• «میم مثل مادر» مرحوم رسول ملاقلی پور – 1385

نابغه سینمای دفاع مقدس وقتی تصمیم می گیرد فیلمی درباره ارزش های مادر بسازد، با هوشمندی مثال زدنی، این مهم را با داستانی مرتبط با ژانر مورد علاقه اش گره می زند.

مادری که همسرش، وی را به علت وضع حمل یک نوزاد شیمیایی، طرد کرده و حال این مادر می بایست به تنهایی، مشکلات زندگی خود و کودک معلولش را به دوش بکشد.

فیلمی که در دو برهه زمانی خاص، سیل عظیمی از مادرانگی هایی را به تصویر می کشد که تمامشان در این سینما تازگی دارند و همین تازگی، دلیل مبهوت شدن مخاطب و استقبال بسیار زیاد از این فیلم است.

مرد عاصی سینمای ایران، این بار طغیان را در مقام مادر و از خود گذشتگی های این موجود فرازمینی به تصویر کشیده بود و سکانس های ملتهب و تکان دهنده ای را خلق کرد که مطمئنا تا همیشه، مخاطب خود را میخکوب خواهند کرد.

“میم مثل مادر” طوفان سهمگینی که “مادر” در دهه 60 ایجاد کرده بود را در دهه 80، به وجود آورد و جانی دوباره به فیلم هایی از این دست داد.

• «خون بازی» رخشان بنی اعتماد – 1386

“خون بازی”، پیش از آنکه فیلم دختر معتاد باشد، فیلم دوندگی های مادر اوست.

دختر معتاد در این فیلم بهانه ای است برای کمون و بروز قهرمانانه مادر.بنی اعتماد که در فیلم هایش، توجه ویژه ای به مقام مادر دارد، در این فیلم به نوعی تجلی تمام مصائب مادرانه که از “نرگس” تا “گیلانه” به تصویر کشیده بود را یک جا جمع می کند و آن را در شمایل مادری که برای نجات فرزندش، حاضر است هر کاری بکند، به تصویر می کشد.

امروزی بودن نقش، مهمترین وجه فیلمنامه ای است که “بیتا فرهی” با هنرنمایی خوبش، این کاراکتر را برای مخاطب، آشنا و دوست داشتنی کرد.

• « به همین سادگی» رضا میرکریمی – 1386

داستان یک روز از زندگی طاهره مادر دو فرزند کوچک و همسر مهندس ساختمان است.

طاهره به خاطره مشغله‌های کاری همسر احساس تنهایی می‌کند.

از طرفی دیگر او که از خانواده ایی عشایری است دلش سخت هوای روستایشان را کرده است.

او می‌خواهد برای مدتی خانواده‌اش را ترک کند و با برادرش به ولایتشان برود.

تصمیمی بین قرار گرفتن بین روزمره گی های یک زن خانه دار و بازگشت به خاطرات زندگی کودکی روستایشان تنها چالشی است که در فیلم آرام “به همین سادگی” دیده می شود.

تک روز زندگی طاهره در “به همین سادگی” نزدیک به روزهای همیشگی مادران ایرانی است.

• « گهواره ای برای مادر» پناه بر خدا رضایی – 1391

فیلم، داستان خاصی دارد که جریانات محیط بر آن، چندان نمی تواند ما به ازای بیرونی داشته باشد اما صحنه های احساسی خوبی دارد که می تواند ضمن برانگیختن حس خوشایندی مخاطب، در تاریخ سینمای مادر ایران ثبت شود.برخی دلدادگی های مادر به دختر خود و همچنین برخی تصاویر احساسی در این فیلم، تاثیرگذاری خوبی روی مخاطب دارد.

• « شیار 143» نرگس آبیار – 1392

یک فیلم قابل توجه و تکان دهنده در مورد مادری که تنها فرزندش را به جبهه می فرستد و سه دهه چشم به راه بازگشتش می ماند و در این میان، نه به خدا کفر می گوید و نه برای یک لحظه، از تصمیمی که فرزندش برای رفتن به جبهه گرفته و او با آن تصمیم موافقت کرده،  پشیمان می شود؛

این دو خصلت در الفت، از او قهرمانی می سازد که مادرانگی را به اوج می رساند.یک انتظار تلطیف یافته که مفهوم حقیقی “صبر جمیل” را به تصویر می کشاند.

مطمئنا فیلم در زمان اکران خود، واکنش های متفاوتی را برخواهد انگیخت و مردم را با مادرانه ای جدید در سینمای ایران مواجه خواهد نمود.

منبع: سرویس فرهنگی

برچسب ها: رسول ملاقلی پور , روز مادر , سینما , شیار 143 , مهمان مامان , میم مثل مادر , نرگس آبیار , هنرهفتم