در حاشیه خبرملاقات  وزیر و امام جمعه

یاقوت وطن، نادر مجیدی آهی/ قبل از آنکه به سراغ اصل مطلب بروم عرض می‌کنم که نگارنده بعد از عمری کار در رسانه، هنوز علت این رسم را درک نمی‌کنم که چرا صاحب منصبان جدید الوزاره در ابتدای کار بسراغ این حضرات می‌روند. رخصت می‌گیرند، مگر تنفیذ حکم دولت از سوی رهبری و رای اعتماد مردم از طریق مجلس کافی نیست؟ رهنمود می‌خواهند، مگر قانون و برنامه ندارند؟ دلجویی می‌کنند، مگر نیامده قصوری دارند؟ مشتاق دیدارند، چرا وقتی صاحب منصب نیستند و سرشان خلوت تر است به این دیدارها  نمی‌روند؟ و یا اینکه نه، دعوت می‌شوند تا گفتگویی بشود. در اینصورت علت رسانه ای شدن محتوای این قبیل جلسات چیست؟ عزیزان  متصدی امر رسانه و اطلاع رسانی در حوزه این بزرگان، چگونه انتشار این قبیل اخبار را مایه بزرگواری حضرات ارزیابی می‌کنند؟

این موضوع از آن نظر اهمیت دارد که در این ملاقات ها حضرات مزبور، چون نماد و نماینده نظام‌‌اند، طبعا خود را نیز پاسخگوی معضلات می‌دانند. بنابراین معمولا دغدغه ها و تذکراتی را که دارند به این قبیل مسولان منتقل می‌کنند. یعنی و نهایتا این یک جلسه کاری درون حکومت است. مثلا مطالبه‌ای یا نقدی و غیره ای از یک وزیر و مسول است و او هم پاسخگو خواهد بود. ولی معمولا  در پیآمد هر ملاقاتی از این قبیل و به علت نشر بخش هایی منقطع از مذاکرات، تا مدتی بصورت علنی و یا زیر پوستی، ماجراهایی داریم _ ایضا _ از این قبیل که اینک پیآمد ملاقات یاد شده در فضای عمومی رسانه می‌بینیم و حرف هایی زده می‌شود که معلوم نمی شود مخاطب و پاسخگوی آن کدام مرجع است.  آنهم در این دوران که در فجازی، به قول همشهری نامدار همین وزیر ارشاد خودمان، عین القضات: دریغا که مردم در بند آن نیستند که چیزی بدانند بلکه در بند آنند که خلق در ایشان اعتقاد کنند که عالم اند.

نکته‌ای هم می‌شود به یاد متولیان رسانه ای این قبیل جلسات آورد. مخاطب فرمایشات مسولان حکومتی از سه دسته کلی خارج  نیستند. یا مردم‌اند که پاسخگوی به مشکلات نیستند. بلکه در این دوران که مردم اینهمه مورد تمجید امام خمینی ره و مقام رهبری قرار داشتند و دارند، شایسته ملامت هم نیستند و درواقع بازیگر اصلی میدان مطالبه گری می‌باشند.

گروه دوم اما کسانی را می شود فرض کرد که در جورچین دشمن قرار دارند و یا خود دشمن‌اند. طبعا مطالبه گری از دشمن بی‌معناست.

سرانجام گروه سوم مسولان و مدیران هستند که خود شما و روسای شما در آن گروه قرار دارید. مسولان صرفا در موضع پاسخگویی قرار دارند و مطالبه گری مسولان از یکدیگر غلط و القای وجود اختلافات درونی است.

حال اگر خودتان ارزیابی کنید به ما خواهید گفت صنفی که موضوع سخنان اخیر بوده در کدام گروه قرار دارد؟ جزو مردم یا مسولان؟

انتها اینکه از مسولیت پاسخگویی بزرگوارانی به عنوان نماد حکومت‌ می‌شناسیم نوشتم  و یاد داستان حضرت یوسف ع و از قول قرآن کریم افتادم. مسولیت پذیری و تبرئه آن بزرگوار را در وقت ابتلا، خدای بزرگ شهادت داده است. با این وصف جناب یوسف ع بر این گواهی غره نشد و فرمود: وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي، إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَحِيم.

منبع: یاقوت وطن

برچسب ها: امام جمعه مشهد , وزیر ارشاد