موزه عبرت تهران، روایتگر تاریخ تلخ ایران
در حوالی میدان امام خمینی (ره) تهران در خیابان یارجانی جاذبههای بسیاری وجود دارد که یکی از متفاوتترین آنها موزه عبرت است که شما را به سوی سفری تلخ از تاریخ ایران میبرد. این موزه از جمله مقاصد گردشگری سیاه محسوب میشود که رنج زندانیان در زیر شکنجه را روایت میکند و از همین نظر با سایر موزههای تهران تفاوت دارد. در نتیجه درست مثل گردشگری سیاه که برای تفریح و خوشگذرانی انجام نمیشود، در اینجا نیز هدف آشنایی با وقایع تلخ تاریخی است.

به گزارش یاقوت وطن در این محل که بعدها به موزه عبرت تبدیل شد، زندانیان زیادی در زمان پهلوی به طرز عجیبی به دست ساواک حبس و شکنجه میشدند. پیش از آنکه از این موزه دیدن کنید باید دو نکته را در نظر داشته باشید تا بتوانید فضای موزه را بهتر درک کنید: اولا اینکه موزه عبرت را میتوان یک زندان موزه نامید که در گذشته زندانیانی را در خود داشته است. ثانیا کسانی که از این موزه دیدن میکنند هدفشان تفریح و خوش گذرانی نیست بلکه آشناسازی با آثار و وقایع تلخ آن روزگاران است. ساختمان این موزه در سال 1316 به دستور رضا شاه بنا گردید که در آغاز به عنوان توقیفگاه از آن استفاده میکردند که بعدها به عنوان زندان موقت شهربانی و زندان زنان مورد بهرهبرداری قرار گرفت. طراحی و ساخت موزه عبرت را مهندسان آلمانی بر عهده داشتند و ساختمان آن را طوری طراحی کرده بودند که هیچ راه فراری برای زندانیان وجود نداشته باشد.
موزهی عبرت با اتاقهای متعدد و راهروهای پیچ در پیچش بازدیدکنندگان را دچار سردرگمی میکند. کلیه راهروهای موزه عبرت در همه طبقات به فضایی دایرهای شکل میپیوندند که از آن با عنوان محوطه اصلی یاد میکنند. علاوه بر معماری مدور با راهروهای تودرتو و دالانهای تنگ و باریک که امکان فرار از زندان را به صفر رسانده بودند، وجود نردههای بلند آهنی و دیوارهای بتنی و بلند، خود گواه یک بنای خوفانگیز و نفوذناپذیر است که بهترین جا برای شکنجه زندانیان در دوره پهلوی به شمار میرفت. در بخش دیگری از موزه ماشین های ساواک قرار دارند. در این بخش لیموزین هایی را می بینید که متعلق به نعمت اله نصیری سومین رییس ساواک و حسین فردوست رییس دفتر ویژه اطلاعات بوده اند.
ساختمان این زندان موزه به گونهای است که تابستانهای گرم و زمستانهای سرد داشته باشد و زندانیان را بتواند بیشتر عذاب دهد، همچنین در این زندان، به خاطر ساختار معماری پیچیدهاش صدای زندانیان به بیرون منتقل نمیشد و همین امر موجب شده بود تا سالهای سال کسی از وجود چنین زندانی در دل تهران با خبر نشود. همچنین از دیدنیهای موزه عبرت میتوان به اتاق افسرنگهبان، محل نگهداری البسه زندانیان، عکاسخانه، سلول های عمومی و انفرادی، اتاق پانسمان، شکنجهگاه، محل ملاقات زندانیان، اتاق رئیس زندان، یادبود و یادگاریهای زندانیان و سایر دیدنیها اشاره کرد. یکی از نکات قابل توجه موزه عبرت تهران این است که راهنمایان این موزه همانهایی هستند که روزی از شکنجهشدگان این زندان بودند و شما هم اکنون میتوانید داستان آن روزگاران را از زبان خودشان بشنوید.
لازم به ذکر است سیاست موزه عبرت همواره در جهت فراهمآوردن زمینه بازدید اقشار مختلف جامعه با شرایط سنی ۱۵ سال به بالا از موزه بوده است؛ زیرا فضای خاص این محل برای بازدید کودکان و دانشآموزان کمتر از این سن مناسب نیست.
102
نویسنده: آرزو غفوری
منبع: سرویس گردشگری
ارسال دیدگاه
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد