جغجغهزنی، رسم دیرین مردم ابیانه در محرم
هرساله با شروع ایام محرم، مردم نقاط مختلف کشورمان با آداب و رسوم خاصی به عزاداری می پردازند که در این میان می توان به محرم و عزاداری های اهالی ابیانه اشاره کرد که حتی اگر مهاجرت کرده و به شهرهای دیگر رفته باشند، خود را برای سوگواری های حسینی به ابیانه می رسانند؛ به طوری که در دو روز تاسوعا و عاشورا حدود چهار هزار نفر جمعیت در ابیانه به عزاداری شهادت اباعبدا... حسین (ع) می پردازند. البته دو سال است که به دلیل شیوع کرونا مراسمات یا برگزار نمی شود و یا به صورت محدود برپا می شود.

به گزارش یاقوت وطن، نکته جالب توجه در این روستا، پوشش مردان و زنان ابیانه است که تحت هر شرایطی آن را حفظ میکنند، حتی در عزاداری ها و محرم…مردم ابیانه همانند مردم دیگر نقاط ایران برای این روز تاریخی، رسم های خاص خود را دارند و از شب تاسوعا خود را مهیا می کنند. « ذاکری» مراسم خاص شب تاسوعای حسینی است که در آن مردم در مسجد «یسمان» دور هم جمع می شوند و نوحه هایی را با نوای و آهنگ های خاص خود می خوانند. در صبح و پیش از شروع عزاداریهای ظهر تاسوعا، مردهای محله «هرده» جلوی امام زاده جمع شده و باحرکت عَلَمی مزین به پارچه های قرمز به سمت خانههایی میروند که از محرم سال گذشته تا امسال، عزیزی را از دست دادهاند. خانواده های عزادار نیز جلوی در منزل خود خیرات و نذری می گذارند و اهالی که برای عرض تسلیت می آیند از آن ها برداشته و فاتحه ای نثار روح مرحوم کنند.
علمی که در جلوی این جمعیت به حرکت در می آید به « پارسا» معروف است؛ به همین خاطر به این مراسم پرسه یا پرسا گفته می شود. برخی به آن «علم قاسم» میگویند که به یاد حضرت قاسم علم بلند و گردانده می شود.جالب است بدانیم تا زمانی که مراسم «پرسه» تمام نشود، نخل گردانی پایین دهیها شروع نخواهد شد.یکی از جذابترین و قدیمی ترین مراسم های روز تاسوعا در ابیانه، جغجغه زنی است که برای اهالی این روستا و مهمانانش بسیار جالب و دوست داشتنی است. این مراسم مختص ابیانه و باقیمانده از روزگار باستان است که برای دیدن آن باید به این روستا رفت.جغجغه، ابزاری چوبی است که بر هم میکوبند. سوگواران حسینی جَغجَغه ها را از روی پله های مسجد برداشته و بعد از تشکیل صف و شروع نوحه خوانی دو جغجغه را به هم می کوبند و صدای چِکچِک در ترکیب صدای طبل و سنج، فضایی خاص و نوایی شنیدنی و جذاب را به وجود می آورد.در طول مسیرِ گذرِ هیات جغجغه زن، افرادی که عزیزی از خانواده خود را از دست داده اند، در مسیر نشسته و نذری پخش می کنند.
نکته جالبی که در این مراسم وجود دارد، نوحه های آن است که در دستگاه های موسیقی ایران خوانده می شوند و از سبک های «یکضرب»، «سهضرب» در «دستگاه شور» و «پشت سر هم» در جغجغه زنی بهره می برد.مراسمی حزنانگیزی در صبح عاشورا توسط مردم ابیانه اجرا میشود که دل هر انسانی را در ابیانه به صبح کربلا پیوند میدهد و اشک از دیدگان همه جاری می شود.مراسمی بی ریا به نام «طلوع خوانی» که پیش از اذان صبح تاطلوع آفتاب ادامه دارد و در آن اشعاری از مصیبت این روز میخوانند و پس از آن به سمت حسینیه می روند تا نماز صبح را اقامه کنند. پس از نماز از مردم با آش شله قلمکار و حلیم پذیرایی می شود.
102
منبع: سرویس گردشگری
ارسال دیدگاه
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد